Między życiem, a śmiercią. [M]

girlinthemirror

Oto efekt weny chorobowej. Dość to smutne, ale mam nadzieje, że nie aż tak beznadziejne jak podejrzewam.
-------------
Zanikający oddech. Ciemność. Nie możesz otworzyć oczu, poruszyć się. Słyszysz głosy, jednak nie potrafisz odpowiedzieć. Czujesz nadchodzącą śmierć, która nie chce cię zabrać ze sobą, nie możesz też się obudzić. Czekasz, nie chcesz już cierpieć. Chcesz płakać, krzyczeć, jednak nie możesz. Wracają wspomnienia, jedyne co pozostało. Myślisz – „Dlaczego ja?! Proszę, dajcie mi odejść!”. Napływa fala bólu. Przypominasz sobie całe życie – wszystkie łzy, smutki, radości, uśmiechy. Pierwsza choroba, kiedy myślałeś, że gorzej nie może być. Pierwsze rozczarowanie, kiedy opuścili cię przyjaciele. Ale teraz są inni, oni siedzą przy twoim łóżku i płaczą, bo myślą, że nie widzisz, nie słyszysz. Ale ty wiesz i czujesz jak cierpią. To sprawia, że czujesz się jeszcze gorzej, przygniata cię poczucie winy. A rodzina – matka patrzy na ciebie, trzyma cię za rękę, wyznaje, że kocha, a ojciec kłóci się z lekarzem, nie chce byś umarła. I wreszcie, nadchodzi ten moment. Nie czujesz bólu, nie słyszysz już nic. Wokoło ciemność, zupełna ciemność. Nie, tam w oddali widzisz małe światełko. Lecisz do niego, unosisz się. „Koniec życiowej drogi” słyszysz. To twoja dusza. Ciało pozostało, tam na ziemi, w tym szpitalnym łóżku. I słychać tylko pikanie, kreska życia jest już prosta. Wszyscy płaczą. Jednak ty wiesz, że nie mają powodu do łez. Bo oto koniec ciężkiej drogi życia. Koniec, czas na życie wieczne – udrękę piekielną, płacz w czyśćcu lub szczęście i Bożą Miłość, w Niebie, w Raju.

Alex

Ahh ;D
Podoba mi się. Albo jestem ślepa, albo nie zjadłaś żadnego przecinka ;D Może być i trzecie wyjście - widzę przecinki podwójnie i są one w tych miejscach, co ja bym chciała.
Podoba mi się. Nawet bardzo. Historia... Dziewczyny w śpiączce? Mylę się, czy nie?
Czytając, skojarzył mi się mój sąsiad, który dwa lata temu był chory na raka.
:)

szakala

ALEX!!!! xD A ja znalazłam jeden brak!!! xD

Sheaim · Wysłany: Śro 20:11, 31 Mar 2010 Temat postu:

khee...
Cóż mam rzec.

"Sheaima Zatkało"

Świetnie napisane. Jedynym mankamentem (drobnym, przyznaję) jest brak jakichkolwiek rozdzieleń tekstu. Każde słowo muszę wyłuskiwać z linijki, i dopiero zastanawiać się, co właściwie widzę.

Wszystko to jest jednolitym blokiem tekstu. Taka uwaga na przyszłość: Nie trzeba każdego zdania pisać w osobnej linijce, ale podzielenie tekstu na, powiedzmy. trzy dłuższe fragmenty mogłoby pomóc czytelnikowi.

Poza tym nie mam żadnych zastrzeżeń. Czyta się świetnie, choć, jak na muj gust jest trochę za smutne *ukradkiem ociera łzę rękawem*.

Krótko mówiąc: Niesamowite.

Sheaim